Ferðalag um Suður-Ameríku

Eins og venjulega er svaka party í gangi á hótelinu okkar svo vid ákádum ad skella okkur á netkaffi í smá stund. Hótelid er meira eins og félgsmidstod en hótel sem er audvitad fínt upp ad vissu marki. Tad sem er ekki fínt hinsvegar er ad tónlistin stoppar ALDREI! Tad reykja líka allir tarna, jafnt sígrettur sem marjuana. Samkvaemt reglum hótelisins eru oll eyturlyf bonnud en hótelstarfsmennirnir reykja alveg jafn mikid marjuana og hinir svo tad er greinilega ekki tekid hart á tessu. Mér lídur dálítid eins og vid séum dottin inn í bíómynd tar sem allir eru voda fallegir, hipp og kúl, eru á strondinni á daginn og djamma á kvoldin.

Vid gerdum voda lítid í gaer annad en ad kíkja á Cristo Redentor. Vid vorum reyndar svo oheppin ad tegar vid vorum komin upp tá hronnudust upp skýin og vid gátum tví ekki notid útsýnisins sem á víst ad vera aedslegt.

Í dag kíktum vid í midbaeinn. Tad stendur í Lonely Planet bókinni ad madur eigi ad gera tad á virkum dogum tví midbaerinn sé ekki oruggur um helgar. Vid tókum straetó nidur í bae og bádum bílstjórann ad láta okkur úr vid Praça Floriano, sem er svona midsvaedis. Hann misskildi okkur tó adeins og lét okkur úr vid Avenida Floriano sem er toluvert langt frá midbaenum, tannig ad vid tók langt labb í 33 stiga hita og trengslum. Saevari leid ekki mjog vel í hitanum, mannmergdinni og menguninni. Tetta tókst tó allt og vid komumst á torgid okkar en fottudum tá ad tad er mánudagur og tví oll sofn lokud. Vid kíktum tó á tjódarbókhloduna teirra, sem er staersta bókasafn í Sudur-Ameríku, og fengum túr á "ensku" um safnid. Vid skildum nánast ekkert en byggingin er mjog falleg og fullt af merkilegum handritum og skjolum geymd tarna.

Ég er annar ad spá í ad skrifa orlitid um mismuninn milli landanna sem vid hofum heimsótt. (Tetta verdur samt ekki mjog skipulega uppsett.)

- Tad er rosalega mikil skriffinnska í teim ollum.

- Argentína og Chile eru áberandi betur staed en hin og madur er oruggari med sig í teim. Tad eru samt fátaekrahverfi (kofabyggd) í ollum stórborgum sem vid hofum komid í. Bólivia var langsamlega fátaekast.

- Apótek á hverju horni hérna í Brasilíu. Toluvert af teim í Argentínu líka.

- Mikid um safa- og jógúrtbari í Ekvador og safabari í Rio.

- Orduvísi framburdur í Argentínu og s-unum sleppt í lok orda í Chile.

- Mjog mikid um óklárud hús í Bólivíu, Perú og Ekvador. Járnstangir standa upp úr flestum húsum tar eins og allir hugsi sér ad baeta vid haedum.

- Í Bólivíu, Perú og Ekvador voru logreglumenn og oryggismenn vid oll hús og á ollum hornum. Tad er gott ad hafa tá tó vopnin séu heldur óhugnanleg. Í ollum tessum londum er varad vid tví ad madur fari út á kvoldin.

- Í Bólivíu og Sudaustur Perú sér madur fleiri konur ad medaltali í tjódlegum klaednadi en vestraenum.

- Rúturnar voru verstar í Bólivíu, Perú og Ekvador. Taer voru nánast alltaf klósettlausar, ofugt vid í hinum londunum, og yfirleitt sudur-amerísk tónlist síendurtekin á haesta styrk alla ferdina.

- Í Brasilíu er mikid um hip hop og pop tónlist. Í Argentínu og Chile er yfirleitt bara svipud tónist og heima. Í N-Chile er dálítid um indíánatónlist og í Bólivíu og Perú líka. Vid erum komin med algjort óged á s-amerísku pop/daegur tónlistinni teirra hérna í londunum fyrir Brasilíu.

- Fatatískan í Argentínu er alveg eins og heima og konurnar tar ótrúlega fallegar.

- Umferdin er brjálaedisleg í ollum londunum, bara mis brjálud. Vid erum alltaf mjog takklát í lok hverrar ferdar.

Ég man ekki eftir neinu fleira í bili. Ég á pottthétt eftir ad muna eftir e-u um leid og ég haetti í tolvunni. Tad er alltaf tannig.

Ef vid forum ekki aftur á netkaffihús tá er planid núna svona:

Á morgun tokum vid rútu til Sao Paulo um 10 leytid í fyrramálid. Vid komum á hótelid okkar vonandi e-d um 5 leytid. Tad á ad vera voda fínt og aetli vid forum ekki e-d fínt út ad borda um kvoldid tar sem tad er nú sídasta kvoldid okkar hérna í Sudur-Ameríku. Daginn eftir forum vid sídan út á flugvoll upp úr tvo og eigum flug kl. 16:20. Vid eigum ad lenda á Heathrow kl. hálf átta morguninn eftir og eydum deginum í London. Sídan eigum vid flug frá Heathrow kl. 21:10 og eigum ad lenda í Keflavík kl. 23:10.

Tad er skrítid ad heimferdin taki tvo daga en vid hlokkum mikid til. Mér finnst ég líka ekki alveg til til ad byrja strax í skólanum aftur. Tad hefdi verid fínt ad hafa nokkra daga í vidbót í frí heima en ég má ekki kvarta, vona bara ad áhuginn hellist yfir mig vid heimkomu.

Sjáumst fljótlega á Íslandi

Kv. Inga Rún

Galapagos ferdin var aedisleg!

Dagur 1. Ferdin hófst snemma morguns hér í Quito thann 12. ágúst thegar vid flugum med Aerolineas Galapagos til Baltraeyju á Galapagos. Thangad vorum vid komum rétt fyrir hádegi og tók thá vid rútuferd ad litlum báti (Panga) sem flutti okkur yfir lítid sund á staerri eyju, Santa Cruz. Á Santa Cruz beid onnur rúta sem ók okkur ad odrum litlum báti sem sigldi med okkur út í ferjuna sem vid dvoldum í. Á Santa Cruz eru flestir íbúar Galapagos eyja. Baerinn er ekki stór en ber greinilega merki um túrisma thví thar eru fjolmargar minjagripaverslanir og nokkrir veitingastadir. Vid kíktum á internetid thar í bae thví ég vildi tékka á úrslitum Liverpool leiksins. Utan á stód "Fast Connection" en ég held ad thetta hafi verid haegasta internettenging sem ég hef komist í á thessu ferdalagi. Mér tókst ad skoda fjórar sídur á 10 mínútum!

Eftir ad hafa komid okkur fyrir í ferjunni var farid í ferd inn á hálendi Santa Cruz.  Thar var aetlunin ad skoda risa landskjaldbokur. Skjaldbokurnar voru mjog skemmtilegar en stundum svolítid hraeddar vid okkur og drógu sig inn í skelina. Vid fengum samt ad koma ótrúlega naerri theim og thaer kippa sér nánast ekker upp vid thad. Náttúran var audvitad mjog falleg og ótrúlega gaman ad sjá thessi stóru en haegfara dýr droslast med skjoldinn sinn út um allt í leit ad aeti. 

Sídar var komid ad thví ad skoda hraungong sem eru taeplega 300 metra long og risastór. Ég hef nú séd svona ádur og var thví ekkert yfir mig spenntur en thad var samt gaman ad thessu. Á einum stad voru ekki nema um 60 sentímetrar milli gólfflatar og lofts og thurftum vid ad skrída thar í gegn, thó ekki nema taeplega tvo metra.

Um kvoldid fórum vid svo aftur í bátinn, fengum kvoldmat og logdumst upp í rúm (kojurnar okkar). Thad var dálítid óthaegilegt ad borda og reyna ad sofna thegar báturinn ruggadi thetta mikid. Um nóttina var svo kveikt á vélum skipsins og siglt í átt ad eyjunni Rabida. Vid voknudum vid thad enda talsverdur hávadi og rugg í bátnum og gátum ekki sofnad fyrr en vid settum í okkur eyrnatappa. Eyrnartappar hafa algjorlega tryggt okkur svefn í thessari ferd.

Dagur 2. Eldsnemma um morguninn vorum vid vakin í morgunmat um bord í skipinu. Fyrir utan blasti vid raudleit, lítil og falleg eyja, Rabida, en thar búa saeljón, peíkanar og flamingóar auk fjolmargra plantna og annarra fugla. Eyjan er óbyggd og engin bryggja til ad leggja bátnum vid. Vid fórum thví ad eyjunni í gúmmíbáti og thurftum ad vada í land. Á eynni lágu fjolmorg saeljón sofandi á strondinni, en eitt og eitt var vakandi sem gáfu frá sér skemmtileg hljód. Saeljónin kipptu sér ekkert upp vid thad allt thetta fólk staedi yfir theim; sum stódu meira ad segja upp líkt og thau vaeri ad stilla sér upp fyrir myndatoku. Ingu fannst thau vodalega krúttleg thegar thau hofdu thad svona notalegt á strondinni. Fyrir utan saeljónin skodudum vid náttúruna á eynni sem er mjog falleg og thid sjáid hana á myndunum thegar vid hendum nokkrum inn, sennilega í Ríó.

Eftir rolt um eyjuna fórum vid ad snorkla í sjónum. Sjórinn var frekar gruggugur og thví lítid sem sást nidur á botn. Engu ad sídur sáum vid nokkur spennandi dýr. Vid syntum tharna medal saeljóna, litríkra fiska og hákarla. Já, thad var frekar skrítid ad sjá hákarl syndandi undir sér. Sem betur fer finnst theim fólk ekkert gott á bragdid og vid vorum thví ekki í neinni haettu.

Thegar vid komum um bord aftur í skipid tók vid taeplega tveggja tíma sigling til Puerto Egas á Santiagoeyju.  Á thessum tveimur tímum ákvádum vid Inga ad fara upp á dekk skipsins og reyna ad thorna í sólinni. Thar gerdum vid sko mistok thví vid brunnum mjog illa nánast alls stadar á líkamanum thrátt fyrir ad hafa borid á okkur sólarvorn! Vid erum thví eldraud thessa stundina og stundum svo illt í húdinni ad thad er eins og hún sé of lítil og sé vid thad ad slitna. Vid fundum audvitad ekkert fyrir brunanum strax og fórum ásamt hópnum í gonguferd um eyjuna. Vid gengum medfram strondinni og skodudum sjávaredlur (Marine Iguanas) og hraunedlur (Lava Lizards) sem eru talsvert smaerri. Edlurnar eru svartar á litinn og hverfa ótrúlega í svart helluhraunid á strondinni. Inga var einu sinni naerri thví ad stíga á eina. Eins og saeljónin voru edlurnar ekkert hraeddar vid okkur faerdu sig ekkert thótt vid nánast snertum thaer.

Á strondinni sáum vid líka nokkrar litlar finkur sem margar eru kenndar vid Charles Darwin. Thaer eru pínulitlir fuglar sem komu Darwin almennilega á sporid fyrir thróunarstadreyndina, ef ég man thetta rétt. Gaman ad sjá finkurnar.

Ad gonguferdinni lokinni var aftur farid ad snorkla í sjónum. Ad thessu sinni sáum vid enga hákarla thótt their vaeru tharna einhvers stadar en fengum thess í stad ad synda med saeljónum (sem voru ad leika sér ad synda og hoppa upp úr sjónum í kringum okkur) og svo nokkrar stórar saeskjaldbokur. Thetta var mjog skemmtilegt snorkl en á thessum tíma var okkur farid ad svída talsvert í húdina. Thegar vid komum svo aftur um bord í bátinn vorum vid baedi eldraud, ég thó heldur verri. Ég lagdist upp í rúm og Inga makadi after-sun kremi á mig til ad kaela húdina. Bruninn á Ingu kom eiginlega ekkert fram fyrr en degi sídar. Mér var svo illt ad ég svaf lítid sem ekkert um nóttina og vaknadi flokurt um morguninn.

Dagur 3. Morguninn eftir var farid í gongutúr um mjog fallega eldfjallaeyju sem heitir Bartolome. Eyjan leit eiginlega bara út eins og Ísland ad morgu leyti. Tharna voru litlar hrauntradir, eldgígar, apal- og helluhraun og aska. Mjog eydileg en falleg. Í fjarska sáust raudleitir eldgígar sem risu eins og eyjur úr kolsvortu hraunhafinu. Hraunhafid sjálft rakst á vid bláan sjóinn. Vída var graenn gródur og hvítar strendur. Thví midur var leidsogumadurinn okkar ekkert sérstaklega vel ad sér um jardfraedi og fór oft med rangt mál um myndun gígana og hvers vegna hraunid var svona eda thannig útlítandi. Vid vorum samt ekkert ad leidrétta hann.

Thad var nú frekar lítid líf á thessari eyju thannig ad vid fórum beint í bátinn aftur eftir skodunarferdina og sigldum í smá tíma ad odrum stad á eyjunni, Sullivanflóa. Thar var náttúran hreint stórkostleg. Kolsvart helluhraunid rann tharna út í sjóinn og mynstrin í hrauninu voru stórglaesileg. Vid sáum eina litla og saeta morgaes spóka sig í sólinni og fórum svo í land thar sem vid skodudum fallegar og litríkar strendur og krabba. Enn og aftur var farid ad snorkla en vid slepptum thví ad thessu sinni enda illa sólbrennd. Um kvoldid ákvádum vid Inga ad slaka bara á og fara snemma ad sofa enda leid okkur ekkert alltof vel.

Dagur 4. Enn og aftur, eldsnemma um morguninn vorum vid vakin til thess ad fara í skodunarferd um Nordur-Seymoureyju sem idar algjorlega af lífi. Tharna eru nokkrar fuglategundir: Frigatebird thar sem karldýrin hafa stóra rauda blodru undir gogginum, Blue-Footed Booby sem hefur bláan gogg og bláa faetur, Mockingbird sem var fyrsta fuglategundin sem Darwin sá ad voru ólíkir milli eyja auk nokkurra annarra fuglategunda, saeljóna og edla. Á thessari eyju SÉR madur "survival of the fittest" thví their fuglaungar sem eru veikari deyja á medan eldri systkinin lifa af.

Ad heimsókninni lokinni fórum vid aftur á bátinn og sigldum í land. Thremur tímum sídar, eda um klukkan 12 á hádegi vorum vid sest inn í flugvél á leid aftur til Quito. Hópurinn hélt saman allan daginn og fórum vid út ad borda í gaerkvoldi á ekvadorskum veitingastad.

Allt í allt var ferdinni stórskemmtileg og allra peninganna virdi. Vid vorum samt ekki sátt med alveg allt eins og gengur, til daemis thad ad thurfa ad greida fyrir snorklbúnadinn og ad greida leidsogumanni og áhofn thjórfé. Í hvad fóru thessir tvo thúsund dollarar sem vid greiddum hvort fyrir sig?

Eyjarnar eru stórkostlegar og ótrúlegt ad verda vitni ad svona óhraeddu og framandi lífi. Allir aettu ad heimsaekja thessar eyjar.

==

Á morgun fljúgum vid til Ríó de Janeiro í Brasilíu med millilendingu í Panama. Thar munum vid dvelja í fjórar naetur og taka svo rútuna til Sao Paulo thann 21. ágúst. Vid eigum flug til London klukkan 16:00 thann dag svo til thess ad koma í veg fyrir stress og rútuferd klukkan 06:00 um morguninn aetlum vid ad dvelja eina nótt í Sao Paulo, á einhverju gódu hóteli vid flugvollinn.

Thad er bara vika thangad til vid leggjum af stad heim. Vid getum baedi ekki bedid eftir thví ad hitta ykkur oll og fá loksins gamla góda mommumatinn aftur. Vid aetlum svo sannarlega thangad til ad njóta lífsins og thess stutta tíma sem vid hofum í "fallegustu borg heims". Frí í fríinu.

Sjáumst eftir 8 daga,

Saevar og Inga.

Vid erum loksins búin ad henda inn nokkrum nýjum myndum. Thetta er bara brot af thví sem vid erum búin ad gera en tekur samt yfir thad helsta. Slódin er

http://public.fotki.com/ingaogsaevar/

Jaeja núna er ordid langt sídan vid komumst seinast í tolvu og margt búid ad gerast á teim tíma. 2. ágúst tókum vid 8 tíma rútu frá Lima nordur til Trujillo. Tad er ein besta rútuferd sem vid hofum komist í. Rútutjónninn var klárlega samkynhneigdur og mjog skemmtilegur. Hann song og dansadi med logunum, spiladi Bingo med okkur og hafdi bíomyndirnar á ensku (The Lake House, Blood Dimond og Shrek 2, ekki slaemt). Ì Trujillo skodudum vid Chan Chan sem er staersta borgin frá tví fyrir landnám Evrópumanna. Hún var hofudborg Chimú indíánanna og tarna bjuggu um 60.000 manns tangad til Inkarnir logdu tá undir sig um 1460. Tad var mjog gaman ad sjá tetta tó borgin sé engin Machu Picchu.

Á ollum torgum hérna í Perú og Ekvador eru menn sem bjóda upp á ljósmyndatjónustu. Myndavélarnar teirra eru eins og fyrstu vélarnar sem búnar voru til, ég veit ekki hvar teir fá tessar vélar. Linsan kemur fram med eins og harmoniku í kring, ljósmyndarinn fer undir e-d efni sem fylgir vélinni og svo kemur tetta líka rosalega flass. Audvitad eru sídan skópússunardrengir allt um kring. 

4. águst logdum vid af stad frá Trujillo. Ég (Inga) var med smá flensu en ekkert alvarlega, svo mér fannst best ad vid myndum halda áfram til ad komast til Ekvador tímalega. Hugsanlega var tetta rong ákvordum tví vid tóku skelfilegar rútuferdir. Vid turftum ad taka trjár rútur til ad komast Trujillo-Chiclayo-Tumbes-(leigubíll)-Huaquillas-Cuenca. Einu rúturnar sem voru í bodi voru med venjuleg saeti og frekar lélegar, tannig ad ég var mjog bílveik í teim ollum, flensan hjálpadi audvitad til. Vid tókum naeturrútu milli Chiclayo og Tumbes og tad var svo trongt milli saetanna ad Saevar vard ad hafa faeturnar á ganginum. Reyndar fòr svo illa um Saevar ad hann stòd frekar stòran hluta rùtuferdarinnar og leyfdi mèr ad liggja ì saetunum. Í fyrsta sinn í allri ferdinni ákvádum vid ad taka svefnpillu tar sem svefnadstaedur í tessari yfirfullu rútu voru vaegast sagt skelfilegar. Tad fór ekki betur er svo ad hvorugt okkar sofnadi í ferdinni og tegar vid komum til Tumbes vorum vid alveg ad leka nidur úr treytu. Tad er alveg órtúlegt hvad fólk tekur mikid med sér í rúturnar og ótrúlegustu hluti. Tegar vid sóttum toskurnar okkar var hani í poka vid hlidina á teim, adeins hofudid stód út úr. Sídan turftum vid ad taka leigubíl yfir landamaerin og ganga frá ýmsri pappírsvinnu. Á landamaaerastodinni Perúmegin kom eldri madur upp ad okkur og sagdist geta leidbeint okkur ad rútufyrirtaekjunum í Huaquillas sem faeru til Cuenca. Vid sogdumst alveg geta fundid tau sjálf, en madurinn settist bara upp í leigubílinn med okkur og sagdi ad tetta vaeri ekkert mál. Ekvadormegin labbadi hann svo med okkur smá spol ad rútufyrirtaekjunum, sídan krafdist hann 10 dollara fyrir ómakid! Vid sogdum ad tad vaeri bara algjort rugl tar sem vid hefdum ekkert bedid hann um tjónustuna, madurinn neitadi ad fara og tegar madur hefur ekkert sofid í sólarhring nennir madur ekkert ad standa í svona veseni svo hann fékk á endanum 5 dollara. Eftir tetta turftum vid ad finna vegabréfseftirlitid í Ekvador. Vid holdum ad tad hljóti ad hafa gerst í rodunum tar fyrir framan ad iPod-num mínum var stolid, frekar dopur byrjun á veru okkar hér í Ekvador. Tad er audvitad skelfilega leidinlegt ad lenda í tví og adeins til ad toppa allt. Vid vorum tví ekki mjog upplitsdjorf tegar seinasta rútuferdin hófst. Sú ferd var eins og straetuferd med stodugum stoppum til ad taka upp ferdalanga vid vegkantinn. Leidin var mjog hlykkjótt og rútan alltaf ad bremsa nidur svo mig langadi stundum bara ad hoppa úr rútunni og fara ekkert lengra. Greyid Saevar ad turfa ad vera med mér í rútunum, tad er ekki haegt ad segja ad ég sé e-d skemmtileg svona bílveik.

Allavegana, vid komumst loks til Cuenca í Ekvador, fundum okkur hótel og fórum svo beint ad gefa skýrslu um iPodránid. 27 klukkustundum eftir ad vid fórum frá hótelinu okkar í Trujillo gátum vid loks farid ad sofa á nýja hótelinu okkar í Cuenca. Vid lágum rotud fram á kvold, fórum tá út og keyptum okkur súpu og svo beint aftur upp á hótel. Vid erum enn dálítid eftir okkur en fórum tó ádan út á rútustod og keyptum okkur rútumida til Quito, ca 10-11 klst. Vid erum komin med svo mikid óged á rútum ad tad var alveg erfitt ad kaupa midann, en um klukkan níu annad kvold verdum vid komin til Quito og tá er adeins ein rútuferd eftir ádur er vid komum heim. Tad er rosalega skrítid hvad tad er stutt eftir. 

Símarnir okkar hafa baedi verid sambandslausir í Perú og Ekvador. Vid verdum orugglega komin í símasamband 17. ágúst.

Pabbi og Helgi, til hamingju med afmaelid!

Ekki miskilja mig, sídustu dagar hafa verid mjog erfidir en vid erum ad jafna okkur og erum mjog hress. Núna erum vid alveg ad fara komast til Galapagos. Vid hlokkum mikid til tess og svo hofum vid fimm daga í Rio, tar sem vid getum kíkt á Jesú og legid á strondinni med kokteil í annarri og ís í hinni.

Bestu kvedjur

Inga og Saevar